عشقی که پشت دود ناپدید می شود!
تنها ۵۱ بهار از زندگیش را پشت سر گذاشته است ولی دستکم ۲۰ سال مسن تر از سن واقعی اش نشان می دهد، زیبایی دندان های مصنوعی ردیفش را صورت محزون و سیاهش ناپدید می کند.
روزنو : تنها ۵۱ بهار از زندگیش را پشت سر گذاشته است ولی دستکم ۲۰ سال مسن تر از سن واقعی اش نشان می دهد، زیبایی دندان های مصنوعی ردیفش را صورت محزون و سیاهش ناپدید می کند.
به گزارش روزنو، قد و قواره مرد ۵۰ ساله را ندارد، جسمش آنقدر ضعیف شده و تحلیل رفته، کت رنگ و رو رفته اش هم افتادگی شانه هایش را دو چندان کرده است.
'منوچهر' برگه آزمایش اش که مسوول مرکز ترک اعتیاد به او داده در دست دارد، چشم هایش را بلند نمی کند و مدام موزاییک های اتاق و گهگاهی هم میز قهوه ای رنگ چوبی مرکز ترک اعتیاد را برانداز می کند.
صاحب دو فرزند دختر و پسر است و ازدواج و حضور فرزندانش هم تاثیری در ترک اعتیاد او نداشته است، از او درباره نحوه روی آوردنش به مواد و اولین باری که مصرف کرده می پرسم، می گوید: 'سال ۵۸ اوایل انقلاب بود که برای تفریح با چند تا از دوستام به کوه رفتیم و توی اون جمع یکی از بچه ها با خودش مواد آورده بود'.
وی ادامه داد: اون موقع سیگار هم نمی کشیدم ولی از روی کنجکاوری مقداری از مواد را که 'گرد هروئین' بود مصرف کردم و بعد از اینکه به خانه برگشتم نزدیک به ۴۸ ساعت خوابم برد.
اوایل تصمیم گرفتم که مصرف نکنم ولی تا ۱۷ یا ۱۸ سال تفننی استفاده می کردم ولی مصرفم به تریاک تغییر پیدا کرده بود غافل از اینکه جویبار زندگیم به سمت مرداب روز به روز نزدیکتر می شود.
آهی می کشد و ادامه می دهد: سال ۷۵ تصمیم گرفتم که مواد را کنار بگذارم ولی هر لحظه ای که مواد نداشتم آنچنان اعصابم به هم می ریخت که حد و حساب نداشت و تنها مصرف مواد بود که مرا آرام می کرد.
تمام سلامتی ام را از دست داده بودم، دندان هایم خراب و هر روز جسمم ضعیف تر و لاغرتر می شد، قیافه ام تابلو شده و مصرف مواد تمام اوقات زندگیم را پر کرده بود.
او می گوید: وقتی تصمیم به ازدواج گرفتم همزمان تصمیم به ترک مواد را هم گرفته بودم ولی اعتیاد آنچنان وارد جسمم شده بود که دوری از آن برایم ناممکن بود.
او با تاسف از پسر ۲۶ ساله اش می گوید که علیرغم اینکه مواد را جلوی او مصرف نکرده ولی او هم راه پدرش را ادامه داده و در دام اعتیاد افتاده است.
سرش را که دانه های سپید موهایش آن را پوشانده تکان می دهد و ادامه می دهد: هم خانه داشتم هم کار، ولی اعتیاد و مصرف مواد تمام زندگیم را گرفت و موجب شد از زندگی جا بمانم و امروز نه خانه ای داشته و نه کار و باری.
منوچهر از چندین مرتبه زندانی شدنش بواسطه مصرف مواد می گوید که در این راه چندین حبس سه سال، شش ماه، یکسال، یکماه، ۱۰ روزه و ۱۵ روزه را نیز تجربه و تحمل کرده است.
او پس از گذران آخرین حبسش در پنج سال پیش تصمیم به ترک مواد گرفت و با راهنمایی یکی از بستگان به مرکز ترک اعتیاد بهزیستی مراجعه کرد و اکنون در مرحله درمان با استفاده از شربت متادون قرار دارد.
برای لحظاتی با خود می اندیشم که مصرف مواد آیا غیرت یک مرد را هم سلب می کند که بخاطر آن زندگیش را حراج و آن را تبدیل به دود کند و یا اینکه دلبندش را نیز در این مسیر بکشاند؟
'ایرج' دیکر تارک ترک اعتیاد این مرکز است که روی صندلی مقابلم می نشیند و از روزهای زیبای زندگی می گوید که با مصرف مواد آن را تیره و تار کرد و از دست داد.
۳۶ سال سن دارد ولی به مردی حداقل ۴۵ ساله شباهت دارد، در حالیکه لحظه ای مکث می کند به ۱۴سال پیش بر می گردد که برای بار اول به تعارف یکی از دوستانش به دام اعتیاد گرفتار شد.
او می گوید: اون مواقع ۲۲ سال سن داشتم و دوران سربازی را در یکی از زندان ها سپری می کردم، برای چند روزی به مرخصی رفتم که با چند تا از هم سربازی هایم به تفریحی دوستانه رفتیم.
بدون اینکه اطلاعی از مواد مخدر داشته باشم دوستم آن را به من تعارف کرد و من بدون اطلاع بخیال اینکه سیگار است آنرا مصرف کردم ولی مرتبه دوم در حالیکه همان دوستم آن را در بسته ای که با پوست شکلات گره خورده بود به من داد، قبول نکردم.
او گفت: اواخر دوران خدمت سربازی بود که در کنار سربازی کارهای ساختمانی نیز انجام می دادم، فشار زیادی را جسمم متحمل می شد تا اینکه یکی از دوستانم تریاک را به من داد و تشویقم کرد برای رهایی از خستگی مصرف کنم کم کم با علاقه شخصی ام مصرفم بالا رفت.
دو سالی مواد را تفننی مصرف می کردم تا سال ۸۱ که با دختر داییم ازدواج کردم، شهریور ماه قرار بود به ماه عسل برویم، مصرف موادم که اینک افزایش یافته بود ولی خانواده خود و همسرم اطلاعی نداشتند و علت خواب زیادم را به خیال خود، سردرد میگرن می دانستند.
او گفت: متاسفانه مصرف موادم روز بروز بیشتر شد ولی این مساله را از همسرم پنهان نگه داشته بودم، نگهبان ساختمان بودم و همزمان با مصرف موادم مصرف سیگارم از یکی دو نخ در روز به دو و نیم پاکت افزایش پیدا کرده بود.
ایرج گفت: هیچگاه فکر نمی کردم مواد اینقدر بر جسم و زندگیم اثر بگذارد که قادر به کنار گذاشتن آن نباشم، اینقدر مواد در زندگیم حاکم شده بود که دوری از آن برایم غیر ممکن بود.
وی ادامه داد: بخاطر تامین هزینه مصرف مواد شیفت های کاریم را بیشتر کرده تا درآمد بیشتری داشته باشم و گاهی اوقات نیز به همسرم دروغ می گفتم که حقوق نگرفته ام در حالیکه همه را خرج تامین موادم می کردم.
کم کم خواب بیش از حد و عصبانیت های فراوان موجب شد همسرم به من شک کند و از اعتیادم با خبر شود، چند بار درخواست طلاق داد و تا آخرین مرحله دادگاه پیش رفت ولی قول می دادم که مواد را کنار بگذارم حال انکه این قول بیشتر از شش ماه دوام نمی آورد و دوباره شروع می کردم.
ایرج سال ۸۶ در سفر به مشهد در حرم امام رضا(ع) تصمیم می گیرد مواد را کنار بگذارد و اکنون هفت سال است با مراجعه به مرکز ترک اعتیاد بهزیستی موفق به ترک شده است.
او در این مدت با شربت ترک اعتیادی که از طریق مرکز در اختیار او قرار گرفته موفق به ترک شده و به گفته خودش مصرف شربتش از روزی ۴۰ سی سی اولیه اینک به هشت سی سی کاهش یافته است.
از او علت اعتیادش را می پرسم و تنها یک جمله می گوید:'غرور بی جا و ناتوانی در 'نه' گفتن به دوستان ناباب'.
اینجا (مرکز ترک اعتیاد بهزیستی ایلام) میزبان کسانی است که روزهای زیبای جوانی شان با یک تعارف دوستانه در پس دودهای تریاک و سایر مواد مخدر به سیاهی تبدیل و بهترین دوران زندگی شان به تباهی تبدیل شده است.
شاید اگر این افراد در مقابل تعارف های دوستانه مهارت نه گفتن را فرا می گرفتند سرنوشتی جز زندگی امروزی داشتند.
اداره کل بهزیستی با راه اندازی مراکز درمان ترک اعتیاد به یاری این افراد شتافته و آنها را یاری می دهد تا با شیوه های مختلف اقدام به ترک کنند.
مسوول این مرکز آغاز فعالیت آن را سال ۷۶ اعلام می کند و می گوید: این مرکز بصورت خود معرف زیر نظر معاونت فرهنگی و پیشگیری اداره کل بهزیستی ایلام فعالیت می کند.
'حجت میرزاپوریان' نحوه خدمت رسانی در این مرکز را در زمینه ارایه خدمات درمانی شامل پزشکی، مشاوره ای، مددکاری و آزمایشگاهی عنوان و گفت:مصرف کنندگان مواد مخدر از طریق اعضای خانواده و یا نهادهای حمایتی به این مرکز معرفی و مورد درمان قرار می گیرند.
وی ادامه داد: در این مرکز مراجعان ابتدا به واحد مشاوره ارجاع و با همکاری مددکار اجتماعی و مسوول فنی مرکز و پزشک و نوع ماده مخدر مصرفی کار درمان آنها آغاز می شود.
وی مراجعان به این مراکز را شامل اقشار مختلف عنوان کرد که بیش از ۹۵درصد آنها را مردان تشکیل می دهند و بیشترین مواد مصرفی از سوی مراجعان به این مراکز را تریاک، شیره، کراک، هروئین و شیشه اعلام کرد و گفت: بیشتر مراجعان بین ۲۵ تا ۴۵ سال سن داشته و ۷۰ درصد آنها متاهل هستند.
میرزاپوریان افزود: در این مرکز افرادی که موفق به ترک اعتیاد شوند از سوی بهزیستی تسهیلات اشتغالزایی دریافت و مورد حمایت قرار می گیرند تا از بازگشت دوباره آنها به مصرف مواد جلوگیری شود.
به عقیده میرزاپوریان، مهمترین راهکار برای کاهش و پیشگیری از معضل مواد مخدر در جامعه آگاهسازی خانواده ها و نسل جوان از مضرات مواد مخدر با تشکیل کلاس های آموزشی همگانی و مستمر، ایجاد مراکز اشتغال برای جوانان بیکار، توسعه مراکز تفریحی و ورزشی برای اوقات فراغت جوانان، برخورد قاطع با سوداگران مرگ و تمرین مهارت 'نه' گفتن به جوانان در مقابل کارهای خلاف است.
به گزارش روزنو، قد و قواره مرد ۵۰ ساله را ندارد، جسمش آنقدر ضعیف شده و تحلیل رفته، کت رنگ و رو رفته اش هم افتادگی شانه هایش را دو چندان کرده است.
'منوچهر' برگه آزمایش اش که مسوول مرکز ترک اعتیاد به او داده در دست دارد، چشم هایش را بلند نمی کند و مدام موزاییک های اتاق و گهگاهی هم میز قهوه ای رنگ چوبی مرکز ترک اعتیاد را برانداز می کند.
صاحب دو فرزند دختر و پسر است و ازدواج و حضور فرزندانش هم تاثیری در ترک اعتیاد او نداشته است، از او درباره نحوه روی آوردنش به مواد و اولین باری که مصرف کرده می پرسم، می گوید: 'سال ۵۸ اوایل انقلاب بود که برای تفریح با چند تا از دوستام به کوه رفتیم و توی اون جمع یکی از بچه ها با خودش مواد آورده بود'.
وی ادامه داد: اون موقع سیگار هم نمی کشیدم ولی از روی کنجکاوری مقداری از مواد را که 'گرد هروئین' بود مصرف کردم و بعد از اینکه به خانه برگشتم نزدیک به ۴۸ ساعت خوابم برد.
اوایل تصمیم گرفتم که مصرف نکنم ولی تا ۱۷ یا ۱۸ سال تفننی استفاده می کردم ولی مصرفم به تریاک تغییر پیدا کرده بود غافل از اینکه جویبار زندگیم به سمت مرداب روز به روز نزدیکتر می شود.
آهی می کشد و ادامه می دهد: سال ۷۵ تصمیم گرفتم که مواد را کنار بگذارم ولی هر لحظه ای که مواد نداشتم آنچنان اعصابم به هم می ریخت که حد و حساب نداشت و تنها مصرف مواد بود که مرا آرام می کرد.
تمام سلامتی ام را از دست داده بودم، دندان هایم خراب و هر روز جسمم ضعیف تر و لاغرتر می شد، قیافه ام تابلو شده و مصرف مواد تمام اوقات زندگیم را پر کرده بود.
او می گوید: وقتی تصمیم به ازدواج گرفتم همزمان تصمیم به ترک مواد را هم گرفته بودم ولی اعتیاد آنچنان وارد جسمم شده بود که دوری از آن برایم ناممکن بود.
او با تاسف از پسر ۲۶ ساله اش می گوید که علیرغم اینکه مواد را جلوی او مصرف نکرده ولی او هم راه پدرش را ادامه داده و در دام اعتیاد افتاده است.
سرش را که دانه های سپید موهایش آن را پوشانده تکان می دهد و ادامه می دهد: هم خانه داشتم هم کار، ولی اعتیاد و مصرف مواد تمام زندگیم را گرفت و موجب شد از زندگی جا بمانم و امروز نه خانه ای داشته و نه کار و باری.
منوچهر از چندین مرتبه زندانی شدنش بواسطه مصرف مواد می گوید که در این راه چندین حبس سه سال، شش ماه، یکسال، یکماه، ۱۰ روزه و ۱۵ روزه را نیز تجربه و تحمل کرده است.
او پس از گذران آخرین حبسش در پنج سال پیش تصمیم به ترک مواد گرفت و با راهنمایی یکی از بستگان به مرکز ترک اعتیاد بهزیستی مراجعه کرد و اکنون در مرحله درمان با استفاده از شربت متادون قرار دارد.
برای لحظاتی با خود می اندیشم که مصرف مواد آیا غیرت یک مرد را هم سلب می کند که بخاطر آن زندگیش را حراج و آن را تبدیل به دود کند و یا اینکه دلبندش را نیز در این مسیر بکشاند؟
'ایرج' دیکر تارک ترک اعتیاد این مرکز است که روی صندلی مقابلم می نشیند و از روزهای زیبای زندگی می گوید که با مصرف مواد آن را تیره و تار کرد و از دست داد.
۳۶ سال سن دارد ولی به مردی حداقل ۴۵ ساله شباهت دارد، در حالیکه لحظه ای مکث می کند به ۱۴سال پیش بر می گردد که برای بار اول به تعارف یکی از دوستانش به دام اعتیاد گرفتار شد.
او می گوید: اون مواقع ۲۲ سال سن داشتم و دوران سربازی را در یکی از زندان ها سپری می کردم، برای چند روزی به مرخصی رفتم که با چند تا از هم سربازی هایم به تفریحی دوستانه رفتیم.
بدون اینکه اطلاعی از مواد مخدر داشته باشم دوستم آن را به من تعارف کرد و من بدون اطلاع بخیال اینکه سیگار است آنرا مصرف کردم ولی مرتبه دوم در حالیکه همان دوستم آن را در بسته ای که با پوست شکلات گره خورده بود به من داد، قبول نکردم.
او گفت: اواخر دوران خدمت سربازی بود که در کنار سربازی کارهای ساختمانی نیز انجام می دادم، فشار زیادی را جسمم متحمل می شد تا اینکه یکی از دوستانم تریاک را به من داد و تشویقم کرد برای رهایی از خستگی مصرف کنم کم کم با علاقه شخصی ام مصرفم بالا رفت.
دو سالی مواد را تفننی مصرف می کردم تا سال ۸۱ که با دختر داییم ازدواج کردم، شهریور ماه قرار بود به ماه عسل برویم، مصرف موادم که اینک افزایش یافته بود ولی خانواده خود و همسرم اطلاعی نداشتند و علت خواب زیادم را به خیال خود، سردرد میگرن می دانستند.
او گفت: متاسفانه مصرف موادم روز بروز بیشتر شد ولی این مساله را از همسرم پنهان نگه داشته بودم، نگهبان ساختمان بودم و همزمان با مصرف موادم مصرف سیگارم از یکی دو نخ در روز به دو و نیم پاکت افزایش پیدا کرده بود.
ایرج گفت: هیچگاه فکر نمی کردم مواد اینقدر بر جسم و زندگیم اثر بگذارد که قادر به کنار گذاشتن آن نباشم، اینقدر مواد در زندگیم حاکم شده بود که دوری از آن برایم غیر ممکن بود.
وی ادامه داد: بخاطر تامین هزینه مصرف مواد شیفت های کاریم را بیشتر کرده تا درآمد بیشتری داشته باشم و گاهی اوقات نیز به همسرم دروغ می گفتم که حقوق نگرفته ام در حالیکه همه را خرج تامین موادم می کردم.
کم کم خواب بیش از حد و عصبانیت های فراوان موجب شد همسرم به من شک کند و از اعتیادم با خبر شود، چند بار درخواست طلاق داد و تا آخرین مرحله دادگاه پیش رفت ولی قول می دادم که مواد را کنار بگذارم حال انکه این قول بیشتر از شش ماه دوام نمی آورد و دوباره شروع می کردم.
ایرج سال ۸۶ در سفر به مشهد در حرم امام رضا(ع) تصمیم می گیرد مواد را کنار بگذارد و اکنون هفت سال است با مراجعه به مرکز ترک اعتیاد بهزیستی موفق به ترک شده است.
او در این مدت با شربت ترک اعتیادی که از طریق مرکز در اختیار او قرار گرفته موفق به ترک شده و به گفته خودش مصرف شربتش از روزی ۴۰ سی سی اولیه اینک به هشت سی سی کاهش یافته است.
از او علت اعتیادش را می پرسم و تنها یک جمله می گوید:'غرور بی جا و ناتوانی در 'نه' گفتن به دوستان ناباب'.
اینجا (مرکز ترک اعتیاد بهزیستی ایلام) میزبان کسانی است که روزهای زیبای جوانی شان با یک تعارف دوستانه در پس دودهای تریاک و سایر مواد مخدر به سیاهی تبدیل و بهترین دوران زندگی شان به تباهی تبدیل شده است.
شاید اگر این افراد در مقابل تعارف های دوستانه مهارت نه گفتن را فرا می گرفتند سرنوشتی جز زندگی امروزی داشتند.
اداره کل بهزیستی با راه اندازی مراکز درمان ترک اعتیاد به یاری این افراد شتافته و آنها را یاری می دهد تا با شیوه های مختلف اقدام به ترک کنند.
مسوول این مرکز آغاز فعالیت آن را سال ۷۶ اعلام می کند و می گوید: این مرکز بصورت خود معرف زیر نظر معاونت فرهنگی و پیشگیری اداره کل بهزیستی ایلام فعالیت می کند.
'حجت میرزاپوریان' نحوه خدمت رسانی در این مرکز را در زمینه ارایه خدمات درمانی شامل پزشکی، مشاوره ای، مددکاری و آزمایشگاهی عنوان و گفت:مصرف کنندگان مواد مخدر از طریق اعضای خانواده و یا نهادهای حمایتی به این مرکز معرفی و مورد درمان قرار می گیرند.
وی ادامه داد: در این مرکز مراجعان ابتدا به واحد مشاوره ارجاع و با همکاری مددکار اجتماعی و مسوول فنی مرکز و پزشک و نوع ماده مخدر مصرفی کار درمان آنها آغاز می شود.
وی مراجعان به این مراکز را شامل اقشار مختلف عنوان کرد که بیش از ۹۵درصد آنها را مردان تشکیل می دهند و بیشترین مواد مصرفی از سوی مراجعان به این مراکز را تریاک، شیره، کراک، هروئین و شیشه اعلام کرد و گفت: بیشتر مراجعان بین ۲۵ تا ۴۵ سال سن داشته و ۷۰ درصد آنها متاهل هستند.
میرزاپوریان افزود: در این مرکز افرادی که موفق به ترک اعتیاد شوند از سوی بهزیستی تسهیلات اشتغالزایی دریافت و مورد حمایت قرار می گیرند تا از بازگشت دوباره آنها به مصرف مواد جلوگیری شود.
به عقیده میرزاپوریان، مهمترین راهکار برای کاهش و پیشگیری از معضل مواد مخدر در جامعه آگاهسازی خانواده ها و نسل جوان از مضرات مواد مخدر با تشکیل کلاس های آموزشی همگانی و مستمر، ایجاد مراکز اشتغال برای جوانان بیکار، توسعه مراکز تفریحی و ورزشی برای اوقات فراغت جوانان، برخورد قاطع با سوداگران مرگ و تمرین مهارت 'نه' گفتن به جوانان در مقابل کارهای خلاف است.
منبع: ایرنا
