وضعیت در ونزوئلا به گونه‌ای شده که نفت بشکه‌ای با قیمت ۸۰ تا ۹۰ دلار را وارد می شود و صفر دلار یا به نوعی هیچ فروخته می‌شود. نفت بیش از ۹۰ درصد از صادرات ونزوئلا را تشکیل می دهد با این حال، ترکیب فساد دولتی، فقدان سرمایه گذاری خارجی کافی و مهاجرت متخصصان با کیفیت از ونزوئلا صنعت نفت آن کشور را در معرض خطر فروپاشی و ویرانی کامل قرار داده است

روزنامه «ایندیپندنت» با انتشار گزارشی درباره وضعیت وخیم صنعت نفت در ونزوئلا می‌نویسد: دولت ونزوئلا علیرغم داشتن ذخایر بزرگ نفت در جهان مجبور است میلیون ها دلار در روز واردات نفت را به منظور حمایت از صنعت بیمار خود انجام دهد. 

به گزارش روز نو ؛ بنزین تنها کالای ارزان در اقتصاد در حال فروپاشی ونزوئلا است. با این حال، صنعت نفت آن کشور در حال تلاش برای برآورده کردن نیازهای داخلی ونزوئلا است. 

فساد، فقدان سرمایه‌گذاری و مهاجرت نخبگان؛ چگونه صنعت اصلی ونزوئلا در آستانه فروپاشی قرار گرفت؟

کارشناسان می گویند که صنعت نفت ونزوئلا با کمتر از ۴۰ درصد از ظرفیت و توانایی ممکن خود کار می کند. ماه گذشته،‌ آژانس بین المللی انرژی گزارش داد که ونزوئلا احتمالا همچنان به عنوان یک عامل خطر در بحران عرصه جهانی نفت باقی خواهد ماند و به زودی ممکن است با کاهش عرضه جهانی خود بازار را با کمبود مواجه سازد. 

با توجه به گزارش «بلومبرگ»؛ سرعت کاهش تولید روندی مداوم داشته است و به ۱۰۰ هزار بشکه نفت در روز در ماه فوریه رسیده است. دانشگاه مرکزی ونزوئلا می گوید که تولید نفت آن کشور به پایین‌ترین میزان ممکن در ۷۰ سال گذشته رسیده است. 

بخش اعظم نفت ونزوئلا تقریبا ۲۵ درصد از کل نفت تولیدی جهان را تشکیل می دهد و آن کشور یکی از بزرگترین تولیدکنندگان نفت خام سنگین است. ونزوئلا برای فروش نفت خام سنگین خود نیاز به رقیق کردن آن نفت با نفت سبک تر برای تبدیل شدن به یک محصول تجاری قابل انعطاف دارد. در سال ۲۰۱۶ میلادی، ونزوئلا نفت خام رقیق را برای نخستین بار در تاریخ وارد کرد. در دو سال گذشته از آن زمان میزان نفت وارداتی ونزوئلا به مقدار ۲۰۰ هزار بشکه در روز افزایش یافته است. بخش اعظم این نفت وارداتی ونزوئلا از ایالات متحده امریکا بوده است. اکنون صف های طولانی شهروندان ونزوئلایی برای دریافت مواد غذایی، دارو و تجهیزات پزشکی را می شود به خوبی دید. با این حال، صف خودروها در مقابل پمپ بنزین ها را نیز می توان مشاهده کرد چیزی که چند سال پیش غیرقابل تصور بود؛ زمانی که بنزین به قیمتی بسیار ارزان (لیتری ۰.۰۱ سنت) فروخته می شد. 

این روزنامه در ادامه می افزاید: البته پر کردن باک بنزین خودروی شما هنوز هم ارزان‌تر از خرید آب اشامیدنی در آن کشور است. با این وجود، این صنعت دیگر نمی تواند پاسخگوی نیاز داخلی باشد و در وهله نخست باید صادر شود. گفته می شود اگر تولید همچنان به زیر یک میلیون بشکه ادامه یابد می تواند عواقب فاجعه باری داشته باشد. 

مصرف داخلی نفت در حدود ۴۵۰ هزار بشکه است در حالی که ونزوئلا نیازمند صادر کردن نفت برای بازپرداخت بدهی های خود به چین و روسیه است. ونزوئلا مجبور به واردات حامل های انرژی شده است. نخست آن که زیرساخت های پالایشی آن کشور در حال فروپاشی هستند و دیگر آن که نفت ونزوئلا به طور طبیعی سنگین است و نیاز به واردات رقیق کننده برای مخلوط کردن با نفت سنگین و امکان پذیر ساختن صادرات آن وجود دارد. یکی از دیوانه‌وارترین موارد واردات ونزوئلا برای بازار داخلی است اما با توجه به قیمت آن امکان خرید گسترده وجود ندارد. در نتیجه، واردات با هزینه بشکه ای ۸۰ تا ۹۰ دلار صورت می گیرد و بشکه ای صفر دلار فروخته می شود. 

این روزنامه در ادامه می افزاید: واقعیت آن است که تنها روزنه امید برای ونزوئلا تغییر سیاست های آن کشور است. گروه نظرسنجی ونزوئلایی IVAD در گزارش تازه خود اشاره کرده است که وضعیت انتخابات ماه آینده برای «نیکلاس مادورو» رییس جمهوری ونزوئلا خوب به نظر نمی رسد. براساس نتایج این نظرسنجی ۷۷ درصد از ونزوئلایی ها باور دارند که آن کشور نیازمند تغییر دولت است. دلیل اصلی ای که برای این موضوع ذکر کرده اند فقدان غذا، دارو، ناامنی و هزینه بالای زندگی بوده است. صندوق بین المللی پول انتظار دارد اقتصاد ونزوئلا کاهش رشدی ۱۵ درصدی را در سال ۲۰۱۸ میلادی تجربه کند و این کشور با بدترین افت تولید ناخالص داخلی ثبت شده در تاریخ امریکای لاتین مواجه شود. تخمین زده می شود که تا پایان سال ۲۰۱۸ میلادی، مجموع کاهش ذخایر ۵۰ درصد از زمان در اوج بودن آن در سال ۲۰۱۳ میلادی به این سو باشد. نفت بیش از ۹۰ درصد از صادرات ونزوئلا را تشکیل می دهد با این حال، ترکیب فساد دولتی، فقدان سرمایه گذاری خارجی کافی و مهاجرت متخصصان با کیفیت از ونزوئلا صنعت نفت آن کشور را در معرض خطر فروپاشی و ویرانی کامل قرار داده است. این بحرانی است که به طور مستقیم بر توانایی ونزوئلا در واردات دارو و غذا تاثیرگذار بوده و مشکل ساز بوده است. 

«ایندیپندنت» در پایان می نویسد: این یک دور تسلسل باطل است. ارزیابی ها نشان می دهند که ۱۰ درصد از جمعیت ونزوئلا مهاجرت کرده است. تقریبا دو سوم از خانوارهای ونزوئلایی دستکم یکی از اعضای خانواده شان در خارج از ونزوئلا زندگی می کند. در حدود ۳ میلیون نفر از مهاجران جوانان و کارگران شایسته‌ای هستند که از کشورشان که هر روز اسیر بحران های عمیق تر می شود فرار کرده اند.

آفتاب نيوز