روزنو : مناسبت‌ها، خصوصا مناسبت‌هایی مثل یلدا، فرصت کم‌نظیری برای رسانه‌ای، چون تلویزیون است که قدرت‌نمایی کند. رسانه ملی، اما در تمام مناسبت‌هایی مثل یلدا در قابل پیش‌بینی‌ترین حالت خودش به سر می‌برد. از آن طرف، اما تلویزیون‌های آن طرف آبی بیکار ننشسته‌اند و مثلا «من و تو» با کنسرتی که شب گذشته از گوگوش پخش کرد، اذهان را در فضای مجازی تصرف کرد و به قولی مچ رسانه ملی را خواباند.
 
به گزارش روز نو : مناسبت‌ها، خصوصا مناسبت‌هایی مثل یلدا، فرصت کم‌نظیری برای رسانه‌ای چون تلویزیون است که قدرت‌نمایی کند. رسانه ملی اما در تمام مناسبت‌هایی مثل یلدا در قابل پیش‌بینی‌ترین حالت خودش به سر می‌برد. نگاهی کنید به ویژه برنامه‌های امشب؛ کجایِ حضور مجدد رضا رشیدپور می‌تواند یک سورپرایز باشد؟ مساله توان اجرای رشیدپور نیست، مساله اینجاست که در رسانه‌ای که یک سری محدودیت‌های نانوشته از بیرون به آن تحمیل می‌شود و حتی نمی‌تواند ساز نشان دهد، حلقه‌ی محدود مجریان و زنده‌سازی آن‌ها در یلدا، دقیقا چه نکته‌ی خارق‌العاده و شگفت‌انگیزی دارد؟
 
 
رشیدپور برنامه دارد و بدتر از آن، مهمانش هست که احسان علیخانی‌ست! منوی پیشنهادی رسانه ملی آن قدر محدود است که دائما چند اسم تکرار می‌شود. این مهمان چه چیز تازه‌ای می‌خواهد برای مخاطب داشته باشد. دورهمی و مدیری خوب است اما آن هم نهایتا در کنداکتور روتین تلویزیون جای می‌گیرد و برای یک ویژه برنامه با مهمانانی در سطح دیرباز و بازغی که هر دو هم در تلویزیون اجرا می‌کنند، این انتخاب‌ها بی اعتنایی به خواست مخاطب است. شاید تنها دلخوشی‌های تلویزیون یکی برنامه «کتاب‌باز» در شبکه نسیم باشد که البته قشر محدودی پایِ آن برنامه خواهند بود و یکی دیگر هم ویژه برنامه شبکه چهار که سه خانم بازیگر پیشکسوت آن را اجرا خواهند کرد.
 
از آن طرف اما تلویزیون‌های آن طرف آبی بیکار ننشسته‌اند و مثلا «من و تو» با کنسرتی که شب گذشته از گوگوش پخش کرد، اذهان را در فضای مجازی تصرف کرد و به قولی مچ رسانه ملی را خواباند. کاش با باز کردن دایره آدم‌ها و مثلا با بازگشت غافلگیرکننده نفراتی چون عادل، کمی شب یلدای تلویزیون، پررونق می‌شد. با این اوصاف دور دستِ آن ور آبی‌هاست.
 

چند واکنش به کنسرت گوگوش را ببینید تا حساب کار دستتان بیاید.