روزهای عجیبِ دانشگاه تهران

این روزها دانشگاه تهران در کانون خبرها قرار گرفته است. در حالی که فضای مجاز پر از واکنش های چند روز اخیر به سالگرد حمله به کوی دانشگاه در چهار سال پیش است، دو اتفاق این دانشگاه را به کانون خبرها برگردانده است. ابتدا انتشار تصاویری عجیب از شستن دیگ‌های مربوط به مهمانی 10 کیلومتری غدیر و البته قصابی گوسفند در جلوی سردر دانشگاه تهران است. این بنا که در دهه چهل شمسی ساخته شد خیلی زود توانست به نمادی از کسب دانش تبدیل شود.

سردر دانشگاه تهران امروزه تبدیل به نمادی از چهره آکادمیک و آموزش عالی ایران شده‌است. این بنا فراتر از یک نماد دانشگاهی در ذهن همه مردم به عنوان یکی از نمادهای شهر تهران و حتی ایران مطرح شده‌است.درباره نمادشناسی این سردر ، چند دیدگاه وجود دارد؛ یکی اینکه نمادی از آزادی و آزادگی و مثبت‌اندیشی است ، اگر از دور به این سازه نگاه شود، پایه که نزدیک هم هستند؛ در بالا یک فضای باز شبیه طاق شکسته ایرانی را نشان می‌دهد، که مبین به-کارگیری معماری اصیل ایرانی است. دیگر اینکه؛ تصویری خیالی از بال‌های دو پرنده‌ای است که برای اوج گرفتن و برخاستن از زمین آنها را گشوده‌اند. در واقع علم و دانش به دو بال همانند شده‌اند.به باور برخی دیگر سردر دانشگاه تهران نمادی از کتابی باز و گشوده در برابر دیدگان است که نشانگر ارزش خواندن، آموزش و پژوهش است.

علاوه بر این‌ها در سال 57 سردر دانشگاه تهران به یکی از نمادهای انقلاب نیز تبدیل شد. علاوه بر حضور دانشجویان این دانشگاه در مبارزات قبل از انقلاب، این مکان به میعادگاهی برای میتینگ‌ها وآیین‌های سیاسی روزهای اول انقلاب نیز تبدیل شد، به گونه‌ای که برای چندین دهه به مکان برگزاری نماز جمعه، مهم‌ترین آیین عبادی وسیاسی جمهوری اسلامی تبدیل شد.

اکنون این بنا با این ارزش‌های نمادین را بگذارید در کنار تصاویر عجیبی از تعداد زیادی دیگ بزرگ تلنبار شده در جلوی این بنا و شست‌وشوی آنها توسط برخی افراد در یک روز روشن و همچنین لاشه گوسفندی بردار کشیده و کسانی در حال قصابی آن در شب.

موضوعی که دو روز گذشته در فضای مجازی انعکاس گسترده‌ای داشت. برخی کاربران اقدامات در مقابل مهم‌ترین مرکز علمی کشور را نادرست و نوعی کج سلیقگی ارزیابی کرده‌اند و گروهی نیز برعکس معتقد بودند که این اتفاق عمدی و با برنامه‌ریزی بوده و درجهت تحقیر دانشگاه از سوی گروه‌هایی خاص صورت گرفته است؛ به ویژه که در روزهای گذشته بیست وچهارمین سالگی حمله به کوی دانشگاه تهران نیز در فضای مجازی انعکاس گسترده‌ای داشت.

اما یک خبر دیگر نیز دانشگاه تهران را در کانون خبرها قرار داد. ظاهر این خبر عجیب به نظر می‌رسد:«حشدالشعبی در دانشگاه تهران» یک گروه ‌نظامی عراقی در دانشگاه تهران چکار می‌کند؟ حشدالشعبی آن گونه که درباره آن گفته می‌شود نیروی ‌نظامی عراقی است که به «بسیج مردمی عراق» معروف است. این نهاد به بخشی از نیروهای مبارز عراق گفته می‌شود که از سال ۲۰۱۴ با هدف مبارزه علیه داعش سازماندهی شدند. این نیرو از حدود ۴۰ گروه مختلف تشکیل شده که عمدتاً گروه‌های مسلح شیعه هستند اما برخی گروه‌های سنی مذهب و مسیحی و ایزدی نیز در آن حضور دارند. بسیاری از گروه‌های شیعه عضو آن قبلاً به‌طور مستقل در عراق و به خصوص علیه نیروهای ائتلاف فعالیت داشته‌اند. در روز ۲۶ نوامبر ۲۰۱۶ با اکثریت آرای مجلس عراق به عنوان یک سپاه جدا از ارتش رسمیت پیدا کرد.

سران این گروه همواره با جمهوری اسلامی روابط عمیقی داشته‌اند، به گونه‌ای که ابومهدی المهندس به همراه سردار حاج قاسم سلیمانی در نزدیکی فرودگاه بغداد به شهادت رسید.

روز گذشته خبرگزاری تسنیم خبر داد که جمعی از دانشجویان عراقی و متقاضیان تحصیل از کشور عراق در دانشگاه تهران با حضور حجت‌الاسلام سید حسین موسوی بخاتی، معاون تعلیم و تربیت بسیج مردمی عراق (حشدالشعبی) با رئیس دانشگاه تهران، معاون بین‌الملل و جمعی از اساتید بسیجی دانشگاه تهران دیدار کردند.در این نشست که رئیس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها نیز حضور پیدا کرد، گسترش همکاری‌های علمی و فرهنگی دو کشور و گسترش پذیرش دانشجو از کشور عراق با رعایت استانداردهای کیفی مورد تاکید قرار گرفت؛ همچنین تقاضای ادامه تحصیل برادران حشدالشعبی در دانشگاه تهران مطرح شد.
رئیس دانشگاه تهران با استقبال از تقاضای ادامه تحصیل برادران حشدالشعبی در دانشگاه تهران، تاکید کرد:«استانداردهای علمی را درباره دوستان‌مان در حشدالشعبی بیشتر از دیگر دانشجویان خارجی اعمال می‌کنیم زیرا هدف ما ارتقای توانمندی تخصصی مجاهدین مسلمان است.»

اگرچه همکاری گروه‌ها ونهادهای مختلف با دانشگاه‌ها چیز عجیبی نیست، اما موضوعی که این همکاری را با علامت سوال و تعجب همراه کرده این است که حشد‌الشعبی یک نهاد نظامی است و در ایران نیز نهادهای نظامی همچون سپاه پاسداران و ارتش جمهوری اسلامی،دانشگاه مخصوص دارند و چرا همکاری این نهاد نظامی با این دو سازمان بزرگ امنیتی انجام نگرفت؟ و یا این که دانشگاه تهران به عنوان یک نهاد آموزشی و فرهنگی را با نهادهای اموزشی و فرهنگی عراق این قرار را نگذاشته است؟

منبع:همدلی