احسان اسقایی: انتخابات مجلس شورای اسلامی برگزار شد و خروجی آن حضور 41 درصدی مردم در پای صندوق‌های رای، سقوط شدید آرای نمایندگان و البته سردرگمی تحلیلگران سیاسی در مورد ریاست بر‌ مجلس آینده است. انتخاباتی که برای اصولگرایان مانند شیر و عسل بود چرا که اصلاح‌طلبی در برابر آنها قدعلم نکرده و البته با حذف اصلاح‌طلبان اکنون نداهایی از اختلافات بین اصولگرایان شنیده می‌شود.

از هم اکنون که مجلس دوازدهم کار خود را آغاز نکرده. بسیاری شانس قالیباف را برای نشستن بر‌صندلی ریاست مجلس آینده کم می‌دانند چرا که پایداری‌ها توانسته‌اند بیش از او نماینده به مجلس بفرستند و از سوی دیگر نفر اول تهران نیز یک عضو مورد حمایت جبهه پایداری است و آقا‌تهرانی چهره شناخته شده پایداری‌ها نیز از نظر میزان آرا تنه به تنه قالیباف زده است و اگر قرار باشد پایداری‌ها به‌صورت مستقل یک نفر را برای ریاست برمجلس معرفی کنند، آقا‌تهرانی گزینه احتمالی آنها خواهد بود و از دیگر سو برخی دیگر چهره‌های اصولگرا نیز مدعی ریاست برمجلس آینده هستند، به‌طوری‌که حتی رسانه‌های جنجال‌آفرین حتی ریاست «رسایی» بر مجلس آینده را آرزو می‌کنند. حال اینکه به‌نظر تمامی این تحلیل‌ها بسته به قدرت چانه‌زنی در خارج از مجلس دارد. از نظر حاکمیت یک گزینه حاکمیتی باید برمسند مجلس آینده بنشیند. این معیار در بین افراد مطرح شده تنها با چهره قالیباف مطابقت دارد. از این رو به‌نظر می‌رسد فشار بر قالیباف از داخل مجلس افزایش خواهد یافت تا شاید به افتتاح مجلس آینده نرسیده، او از ساختار مجلس خارج شود و آقاتهرانی با خیال راحت بر صندلی ریاست مجلس تکیه زند. جبهه پایداری برای رسیدن به ریاست مجلس حتی ائتلاف با قالیباف را بر هم خواهد زد چرا که اعضا و هوادارانش در مجلس فعلی همواره در اندیشه نشستن بر صندلی ریاست مجلس بودند.

*احتمال چند تکیه شدن مجلس یکدست

اصولگرایان در مجلس گذشته به بهانه اصلاح قانون انتخابات شرایطی را به‌وجود آوردند که اصلاح‌طلبان یکباره خود را در آستانه پیش ثبت‌نام دیدند. در آن زمان هیچ حزب شناخته شده اصلاح‌طلبی وارد بحث‌های تشکیلاتی انتخابات نشده بود و احزاب مدام درحال تحلیل وقایع اجتماعی در کف خیابان‌ها بودند. با اضافه شدن مرحله پیش ثبت‌نام عملا اصلاح‌طلبان حزبی نتوانستند به‌صورت تشکیلاتی به منظور شرکت در انتخابات تصمیم بگیرند و این مورد یک زمین بازی صاف و بدون مانع را در اختیار اصولگرایان قرار داد. به‌طوری‌که حتی چند دسته شدند و با چند لیست به رقابت‌ انتخابات در تهران و شهرستان‌ها پرداختند و اکنون در بهترین حالت می‌توان ادعا کرد که چندین فراکسیون درمجلس شورای اسلامی آینده تشکیل خواهد شد. اصولگرایان ریشه‌دار به رهبری محمدباقر قالیباف می‌توانند یک فراکسیون اثرگذار در مجلس ایجاد کنند. قطعا جبهه پایداری با افزایش میزان نمایندگان خود در مقایسه با دوره قبل فراکسیون دیگری را مجلس دوازدهم تشکیل خواهد داد و از سوی دیگر افرادی که اصولگرا هستند، نه تمایل دارند که با قالیباف در یک ائتلاف قرار گیرند و نه اینکه مسیر فکری‌شان به شاگردان مصباح یزدی و پایداری در یک جهت است، می‌توانند فراکسیون سومی را تشکیل دهند. از سوی دیگر البته چهار حزب اصلاح‌طلب و مستقلین نیز توانسته‌اند افراد معتدلی را که در سه فراکسیون قبلی نمی‌گنجند را وارد مجلس کنند که حدود 50 نفر هستند. این 50 نفر نیز چون هیچ زمینه مشترک فکری با سه گروه قبل ندارند احتمالا بتوانند یک فراکسیون کوچک را در مجلس ایجاد کنند. فراکسیونی که می‌تواند در اوج اختلافات اصولگرایان موثر واقع شود و به یک صدای واحد و منتقد دولت در مجلس شورای اسلامی تبدیل شود.

*نه به تشکیل فراکسیون اصلاحات!

به‌نظر می‌رسد با حضور افرادی مانند تاجگردون، پزشکیان بتوان این فراکسیون اثرگذار را در مجلس آینده تشکیل داد، اما با توجه به حجم تنش احتمالی بین این فراکسیون و فراکسیون پایداری برخی معتقدند که نیازی نیست نام این فراکسیون، فراکسیون اصلاحات و یا اعتدال باشد. سعید نورمحمدی سخنگوی حزب «ندای ایرانیان» در این ارتباط گفت: با توجه به اینکه شکاف اصلی در مجلس آینده بین تندروها و میانه‌روهاست، تحلیل این است که باید جریان میانه در مجلس تقویت شود. به همین دلیل تشکیل فراکسیون اصلاح‌طلب در این مجلس به مصلحت نیست و ما به‌عنوان حزب ندای ایرانیان به دوستان منتخب پیشنهاد کردیم که از مباحث اصلاح‌طلب و اصولگرایی عبور کنند و معیارهایی مانند کنترل تندروی، دفاع از حقوق همه شهروندان، تلاش برای بهبود رابطه با جهان و بازگشت به شبکه اقتصاد جهانی را اولویت تشکیل فراکسیون قرار دهند. اگر با این اوصاف هر نماینده‌ای که باور داشته باشد که طرح صیانت و لایحه حجاب و عفاف آسیب‌زا بوده، باید به FATF بپیوندیم، مانع از اخراج اساتید و دانشجویان شویم و در برابر حقوق شهروندان مقاومت کند، می‌تواند عضو فراکسیون شود.

*فراکسیونی برای ایران

به نظر می‌رسد همان‌طور که در سطور بالا آمد تشکیل فراکسیونی به‌نام اصلاحات یا اعتدال در برابر پایداری‌ها به مصلحت نیست و چه بهترکه فراکسیونی از دغدغه‌مندان ایران به‌نام فراکسیون ایران در مجلس آینده تشکیل شود و دغدغه‌های ملی را رسیدگی کرده و یا صدای ملت ایران در مجلس شورای اسلامی آینده باشد.

منبع:ارمان ملی