ادعایی که دوستان ثابتی در کیهان و رجانیوز و سایر رسانه‌های تندرو منتشر و همچنین دیگر چهره‌های سیاسی تندرو بیان کرده‌اند. این جریانات سیاسی از زمان انعقاد برجام، با استفاده از شیوه «راه بنداز؛ جا بنداز» سعی در القای این مساله داشته و دارند که با اجرایی شدن تعهدات ایران در برجام، راکتور آب سنگین اراک از بین رفته است؛ در مواردی حتی این جریانات مدعی بتن‌ریزی در قلب راکتور شدند.

جماعت تندروها یک روال سنتی دارند؛ یک ادعا را دست و پا می‌کنند و روی همان مانور می‌دهند؛ آنقدر مانور می‌دهند تا در ناخودآگاه افکار عمومی این ادعای آن‌ها بنشیند و دیگر کسی هم دنبال واقعیت ماجرا نرود، مانند تلاش روز گذشته نو نماینده تهران در نطق مخالفتش با عباس عراقچی.

«قیافه‌اش خیلی عصبی بود؛ با کمیسیون امنیت بسته بود کار رو»؛ وقتی امیرحسین ثابتی، نو نماینده تهران در مجلس مشغول تایپ این جملات در تلگرامش بود، شاید فکر نمی‌کرد با یک دکمه اشتباه بجای ارسال این پیام‌ها به مخاطب خاص‌اش، آن‌ها را روی کانال تلگرامی خود بارگذاری کند؛ جملاتی که احتمالا به عباس عراقچی وزیر پیشنهادی امور خارجه اشاره دارد. البته که برخی نیز بر این عقیده‌اند که این جملات عامدانه و در جهت جنگ روانی علیه عباس عراقچی بوده است؛ به هر حال خدا داند.

اما احتمالا این مشاور سعید جلیلی برای مخاطب خاصی که داشته خواسته گزارش کار بدهد؛ گزارشی از اثرات ۱۰-۱۲ دقیقه سخنرانی‌اش علیه عراقچی؛ نطقی که خودش و هواداران طیف متبوعش به شدت از آن ذوق‌زده شده‌اند؛ تا جایی که ثابتی در کانال تلگرامی‌اش برای ویدئوی نطق مخالفتش با وزیر پیشنهادی امور خارجه، از واژه تاریخی استفاده کرده است؛ «نطق تاریخی امیرحسین ثابتی».

هرچند ساعتی بعد از نطق پر از ادعاهای تکذیب شده عراقچی پاسخش را داد، ولی اساسا این جریان قلیل اما پر سر و صدا، زیست سیاسی‌شان با مخالف‌خوانی ادامه می‌یابد. شاید بابت همین باشد که برای مخالفتش با عباس عراقچی دست به دامن ادعاهایی شد که بارها تکذیب شده‌اند یا توضیحاتی پیرامون آن‌ها ارائه شده است.

یادآوری برای ثابتی از گزارش سال ۹۶ وبسایت رهبری
ثابتی در ابتدای سخنانش گفت؛ «از برخی از دوستان گله دارم که برای رأی آوردن برخی از وزرا از جمله آقای عراقچی این روزها بازی خطرناکی را شروع کردند می‌گویند رأی دهید مگر نمی‌دانید یک نفر گفته است که آقای عراقچی باید وزیر بشود. این چه بازی خطرناکی است که عده‌ای شروع کرده‌اند و متوجه عواقب آن نیستند. خود آقا فرمودند مجلس مستقل است و باید مستقل عمل کند. نماینده‌ها باید به وظیفه و تشخیص خودشان عمل بکنند. اگر این‌طور است که باید به همه وزرا رأی دهیم مجلس را تعطیل کنید.»

اگر از بحث استفاده و منظور او از لفظ «یک نفر» عبور کنیم، کاربران در شبکه‌های اجتماعی این سخنان ثابتی را با گزارشی که وبسایت حفظ و نشر آثار آیت‌الله خامنه‌ای منتشر کرد، همخوان ندانستند.

در گزارشی که مرداد ماه ۱۳۹۶ منتشر شده است، و بعد از این سخنان ثابتی در فضای مجازی باردیگر مورد توجه قرار گرفت، آمده: «رویه ثابت در همه دولت‌ها، هماهنگی با رهبری در انتخاب وزیران دفاع، امور خارجه و اطلاعات بوده است، و این هم، حسب تکالیفی است که در قانون اساسی برای رهبری در امور سیاست خارجی و دفاعی- امنیتی تعیین شده است. در خصوص برخی وزارتخانه‌ها مثل علوم، آموزش‌وپرورش و ارشاد اسلامی، رهبر انقلاب اسلامی حساسیت‌هایی دارند.»

این یک سنت مرسوم در جمهوری اسلامی است که روسای دولت برای انتخاب این وزرا و بعضا بنا بر خط مشی آن رئیس جمهوری، در مورد سایر وزرا نیز با رهبری نظام شور و مشورت انجام گیرد. اما در مورد سه وزارتخانه دفاع، خارجه و اطلاعات به گواه وبسایت رسمی دفتر حفظ و نشر آثار، «هماهنگی» با رهبری نظام همواره صورت می‌پذیرد و موضوع تازه‌ای نیست.

بتن ریزی در قلبی که وجود نداشت!
اما ثابتی دو ادعایی را مطرح کرد که بارها تکذیب شده‌اند. نخستین آن‌ها، ادعای «نابودی راکتور اراک» بود؛ ادعایی که دوستان ثابتی در کیهان و رجانیوز و سایر رسانه‌های تندرو منتشر و همچنین دیگر چهره‌های سیاسی تندرو بیان کرده‌اند. این جریانات سیاسی از زمان انعقاد برجام، با استفاده از شیوه «راه بنداز؛ جا بنداز» سعی در القای این مساله داشته و دارند که با اجرایی شدن تعهدات ایران در برجام، راکتور آب سنگین اراک از بین رفته است؛ در مواردی حتی این جریانات مدعی بتن‌ریزی در قلب راکتور شدند. آن‌ها به همین هم بسنده نکردند و برای اثبات این ادعای تکذیب شده، عکسی منتشر کردند که در آن راکتور اراک پر از بتن شده بود؛ البته این بتن‌ریزی با کمک نرم‌افزار فتوشاپ صورت گرفته بود.

این در حالیست که از روز اول مطرح شدن این ادعا تا امروز بارها در این باره توضیحاتی داده شده است؛ یکی از آن توضیحات را علی‌اکبر صالحی رئیس وقت سازمان انرژی اتمی بیان کرده است: «با فتوشاپ نشان دادند که در چاله راکتور اراک بتون ریخته شده است. بعد از مدتی حدود ۴۰ خبرنگار از چاله بازدید کردند. مجبور شدیم که بگوییم در چند لوله بتن ریخته بودیم که البته مشابه این لوله‌ها را هم داشتیم.

انقدر افکار را مشوش کرده بودند که من در نهایت گفتم یک سری لوله به قطر حدود ۸ سانت و ارتفاع حدود چند متر را سیمان ریخته بودیم ولی مشابه این لوله‌ها را داشتیم یعنی اگر می‌خواستیم برگردیم، لوله‌ها را جایگزین می‌کردیم ولی از ابتدا نمی‌توانستم بگویم از این لوله‌ها داریم. چه داستانی به وجود آمد؛ طوری راکتور اراک را مسئله کردند گویی راکتوری بوده که کار می‎کرده و ما آن را متوقف و خراب کردیم و بتن ریختیم در صورتی که تأسیسات در حال ساخت بود.»

امضای کری تضمین است یا کری با امضا تضمین داده؟ و برای چه موضوعی؟
دیگر ادعای ثابتی در نطق مخالفتش، برای زیر ضرب بردن تیم مذاکره کننده هسته‌ای ایران است؛ «امضای کری تضمین است». این تیتر یک روزنامه شرق به تاریخ یکم دی ماه ۱۳۹۴ است. واقعیت این است که «امضای کری تضمین است» ارتباطی با اصل برجام ندارد. گزارشی که روزنامه شرق برایش این تیتر را انتخاب کرده بود، مربوط به قانون روادید و ورود ایرانیان به آمریکا بود.

ماجرا به روزهای قبل از اجرای برجام برمی‌گردد؛ زمانی که مخالفان برجام در ایران و آمریکا مشغول بودند؛ در آمریکا قانون جدید ویزا در جهت سخت‌گیری برای ورود اتباع ایرانی و سه کشور دیگر تصویب شد و سه هفته بعدش هم در ایران هم به سفارت عربستان حمله شد.

دراین قانون مراحل سخت‌گیرانه‌ای برای صدور و ورود اتباع ایران، سوریه، عراق و سودان پیش‌بینی شده بود. این قانون توسط قانونگذاران آمریکایی مخالف برجام تصویب شده بود که برای محکم‌کاری در قالب بودجه سالانه ایالات متحده دیده شده بود تا رئیس جمهور وقت آمریکا نتواند آن را وتو کند. این امر با اعتراض ایران روبرو شد؛ در نتیجه جان کری وزیر خارجه وقت آمریکا در نامه‌ای رسمی به جواد ظریف همتای ایرانی‌اش، تاکید کرد: «تغییرات جدید برای کسب روادید که در کنگره تصویب شده است به هیچ وجه مانع ما نمی‌شود که تعهدات خود طبق برجام را اجرا کنیم».

عراقچی که آن زمان رئیس ستاد پیگیری برجام بود، در توضیحاتی پیرامون این موضوع، گفته بود: «آقای کری در این نامه اطمینان داده دولت آمریکا قانون مربوط به لغو روادید را به گونه‌ای اجرا خواهد کرد که هیچ تاثیری بر اجرای موفق برجام نگذارد. آنچه برای ما مهم است این است که برجام در مرحله اجرا با هیچ گونه خدشه و صدمه‌ای مواجه نشود، آقای کری این تضمین را به عنوان وزیر خارجه آمریکا به صورت کتبی با امضای رسمی داده است».

در چند بخش دیگر مصاحبه عراقچی از لفظ «تضمین» استفاده شده بود که همگی‌شان ناظر به همین ماجرای قانون جدید روادید بوده است.

اما مخالفان برجام باز هم با همان شیوه سنتی‌شان یعنی «راه بنداز؛ جا بنداز» اینگونه در ذهن هوادارانشان جا انداختند که «ظریف»! این سخنان را به عنوان ضمانت اجرایی برجام گفته است؛ درحالی که نه ظریف این حرف را گفته و نه موضوع سخنان برجام بوده بلکه موضوعی بوده که ارتباطی با برجام نداشته است! از سوی دیگر این تیتر هم غلط‌انداز و البته استنباطی بود؛ چرا که عراقچی در آن مصاحبه تاکید داشته که «جان کری با امضای نامه تضمین داده است» و نه اینکه «امضای کری تضمین است»؛ جملاتی که اساسا به لحاظ مفهومی تفاوت بسیاری دارند!

«راه بنداز؛ جا بنداز» چگونه است؟
اما برای این جماعت تندرو مهم نیست که تضمین کری امضا بوده یا امضای کری تضمین! یا حتی هیچکدام؛ آن‌ها تنها دستاویزی برای حمله می‌خواستند و هنوز هم تشنه آن هستند؛ آنقدر که همین ادعاهای کذب را بارها از تریبون‌های مختلف بیان کرده‌اند که آخرین مورد، همین نو نماینده تهران بود.

آن‌ها یک روال سنتی دارند؛ یک ادعا را دست و پا می‌کنند و روی همان مانور می‌دهند؛ آنقدر مانور می‌دهند تا در ناخودآگاه افکار عمومی این ادعای آن‌ها بنشیند و دیگر کسی هم دنبال واقعیت ماجرا نرود؛ آن‌ها ادعایشان را راه می‌اندازند؛ این ادعا هم مانند آب که راه خود را پیدا می‌کند، در امپراتوری رسانه‌ای و لشکرهای سایبری راه و جای خود را پیدا می‌کنند؛ اینگونه هم راه و هم جا می‌افتد!