آمار تلخ از طلاق در سال‌های اول و بالای ۳۰ سال ازدواج
طلاق اگرچه تلخ است و پرداختن به آن خوشایند عامه مردم نیست، اما موضوع مهمی است که این روز‌ها برخی خانواده‌ها به آن مبتلا شده و با وجود آگاهی از مشکلات و مسائلی که این حکم به دنبال دارد، به دلایل مختلف نسبت به وقوع آن اقدام می‌کنند.
روزنو :
آمار ثبت احوال و مرکز ملی آمار ایران نشان می‌دهد که بیشترین طلاق در سال‌های اول تا پنجم ازدواج رخ می‌دهد، هرچند آمار جدایی در بین زوجینی که بیش از ۳۰ سال از زندگی مشترک آنها می‌گذرد نیز، قابل توجه است.
طلاق اگرچه تلخ است و پرداختن به آن خوشایند عامه مردم نیست، اما موضوع مهمی است که این روز‌ها برخی خانواده‌ها به آن مبتلا شده و با وجود آگاهی از مشکلات و مسائلی که این حکم به دنبال دارد، به دلایل مختلف نسبت به وقوع آن اقدام می‌کنند.
به گزارش ایسنا، آنچه در بین افکار عمومی و عامه مردم شنیده می‌شود اینکه، طلاق در جامعه و کشور افزایش یافته است، اما بر اساس آماری که از سوی سازمان ثبت احوال کشور منتشر شده طی سال‌های ۱۳۹۶ تا ۱۴۰۲ تعداد طلاق کاهش داشته است؛ آمار بر اساس طول مدت ازدواج تهیه شده است و به دوران‌های کمتر از یک سال، بین ۱ تا ۵ سال، ۵ تا ۱۰ سال، ۱۰ تا ۱۵ سال، ۱۵ تا ۲۰ سال، ۲۰ تا ۲۵ سال، ۲۵ تا ۲۹ سال و طلاق‌هایی که بیش از ۳۰ سال رخ داده اند، تقسیم بندی می‌شود.
تعداد طلاق ثبت شده بر حسب طول مدت ازدواج از سال ۹۶ تا ۱۴۰۲ بر اساس آنچه سازمان ثبت احوال کشور اعلام کرده، رو به کاهش گذاشته است؛ بر اساس این آمار بیشترین طلاق‌ها در ۱ تا ۵ سال اول ازدواج رخ داده‌اند.
از سال‌های ۹۶ تا ۱۴۰۲، بیشترین آمار طلاق‌هایی که کمتر از یک سال از زندگی مشترک رخ داده مربوط به سال ۱۴۰۱ با ۲۰۷ هزار و ۸۸۷ طلاق است و این آمار در ۱۴۰۲ به ۲۰۲ هزار و ۱۸۳ کاهش داشته است.
در همین بازه زمانی بیشترین طلاق سال اول تا پنجم ازدواج با ۵۷ هزار و ۷۸۵ طلاق مربوط به سال ۱۳۹۶ بوده و کمترین طلاق در همین بازه زمانی، با رخ داد ۵۰ هزار و ۹۵۶ طلاق مربوط به سال ۱۴۰۲ بوده است.
میزان طلاق بین سال‌های ۵ تا ۱۰ سال طول مدت زندگی مشترک نیز در همین بازه زمانی با ۴۷ هزار و ۳۶۰ مورد مربوط به سال ۱۴۰۰ بوده است؛ همچنین سال ۱۴۰۱ بیشترین طلاق با ۳۶ هزار و ۵۶۵ طلاق بین سال‌های ۱۰ تا ۱۵ سال زندگی مشترک بوده است.
همچنین تعداد طلاق بین سال‌های ۱۵ تا ۲۰ سال از زندگی مشترک با تعداد ۲۶ هزار و ۶۶۹ مورد در سال ۱۴۰۲ رخ داده است؛ بر اساس این آمار تعداد طلاق در سال‌های ۲۰ تا ۲۵ سال زندگی مشترک با ۱۶ هزار و ۹۴۵ متعلق به سال ۱۴۰۲ بوده است.
بر اساس این آمار تعداد طلاق در سال‌های ۲۰ تا ۲۵ سال زندگی مشترک با ۱۶ هزار و ۹۴۵ متعلق به سال ۱۴۰۲ بوده است. آمار سازمان ملی آمار ایران نشان می‌دهد بیشترین تعداد طلاق در بین زوجینی که ۲۵ تا ۲۹ سال با یکدیگر زندگی کرده اند با تعداد ۷ هزار و ۲۷۳ طلاق در سال ۱۴۰۲ رخ داده است.
در ادامه این آمار سازمان ملی آمار، طلاق‌هایی را به ثبت رسانده است که عمر زندگی مشترک بیش از ۳۰سال بوده است، این آمار نشان می‌دهد که ۱۰ هزار و ۴۳۶ طلاق بیش از ۳۰ سال در سال ۱۴۰۲ رخ داده است.
لیلا برزین کارشناس خانواده درباره طلاق‌هایی که در یک سال اول زندگی مشترک و معمولا در دوران عقد رخ می‌دهد، می‌گوید: بسیاری از افراد برای جاری کردن صیغه عقد به دلایل مختلف عجله می‌کنند و اجازه نمی‌دهند شناخت کامل صورت بگیرد و بعد از اینکه آشنایی نسبی صورت گرفت نسبت به عقد اقدام می‌کنند، در حالی که این عجله ممکن است به دختر و پسر آسیب برساند.
او می‌گوید: بهتر است خانواده‌ها اجازه بدهند تا دوره‌ای سه ماهه بعد از آشنایی افراد با حضور خانواده‌ها با هم رفت و آمد داشته باشند تا بتوانند با شناخت بیشتر نسبت به عقد اقدام کنند.
این کارشناس خانواده معتقد است که وقتی دختر و پسر مهارت‌های لازم برای در کنار یکدیگر بودن را نیاموخته اند و خانواده‌ها از این امر آگاهی دارند، نباید اجازه بدهند با عجله خطبه عقد خوانده شود.
وقتی دختر و پسر مهارت‌های لازم برای در کنار یکدیگر بودن را نیاموخته اند و خانواده‌ها از این امر آگاهی دارند، نباید اجازه بدهند با عجله خطبه عقد خوانده شود.
او درباره ازدواج‌هایی که بعد از ۳۰ سال زندگی مشترک به طلاق منجر می‌شود نیز می‌گوید: در بیشتر موارد این افراد نیاز‌های جنسی همسو ندارند و این امر موجب می‌شود نارضایتی‌هایی برای زوجین وجود داشته باشد که ترجیح بدهند جدا از یکدیگر زندگی کنند.
او می‌گوید: در برخی موارد نیز خانم یا آقا تحت تاثیر زندگی فرزندان خود و یا جوان تر‌ها قرار می‌گیرند و می‌خواهند از نظر مالی و یا از نظر عاطفی مانند دختران و یا پسرانشان با آنها رفتار شود که این امر نیز زندگی شان را مختل می‌کند و به فکر طلاق می‌افتند.
برزین با بیان نمونه ای، اظهار داشت: در یکی از موارد مراجعان ما اعلام می‌کنند که با گذشت ۲۵ سال از زندگی مشترک، همسرش هیچ حمایت مالی از آنها نمی‌کند و با جدایی و حتی ازدواج مجدد قصد دریافت حمایت‌های مالی و عاطفی دارند.
