احتمال تکرار سرنوشت متانول‌سازان برای پتروشیمی‌های الفینی
روزنو :کارشناسان هشدار می‌دهند کاهش تولید اتان در سال‌های پیش‌رو می‌تواند زنجیره اتیلن کشور را فلج کند و تراژدی تلخ متانول‌سازان، حالا برای الفینی‌ها تکرار شود؛ آنها راه نجات را در احداث واحدهای MTO و پایان خام‌فروشی متانول می‌دانند.
تراژدی تلخ متانول‌سازان ایرانی، حالا در آستانه تکرار در پتروشیمی‌های اولفینی است؛ جایی که نه‌تنها چشم‌انداز تولید خوراک مناسب تیره است، بلکه بازار مصرف نیز ناپایدار شده و زنگ خطر برای یکی از مهم‌ترین زنجیره‌های صنعت پتروشیمی ایران، یعنی «خط اتیلن غرب»، به صدا درآمده است.
کارشناسان هشدار می‌دهند با ادامه روند فعلی و کاهش طبیعی تولید در میدان گازی پارس جنوبی، ظرفیت تولید گاز کشور تا سال ۱۴۱۰ از حدود ۸۰۰ میلیون مترمکعب فعلی به نصف خواهد رسید. چنین کاهشی به‌معنای کاهش هم‌زمان تمامی اجزای جریان گاز است؛ از جمله اتان، که خوراک اصلی واحدهای اولفینی کشور و به‌ویژه خط لوله اتیلن غرب را تامین می‌کند.
هشدار درباره آینده خط لوله اتیلن غرب
حسین میرافضلی، کارشناس انرژی، در گفت‌وگو با این رسانه ضمن هشدار نسبت به افت ظرفیت تولید اتان در کشور می‌گوید: طبق گزارش‌های رسمی شرکت ملی گاز، اگر سرمایه‌گذاری جدی برای حفظ تولید در پارس جنوبی انجام نشود، تا سال ۱۴۱۰ تولید گاز کشور به حدود ۴۰۰ میلیون مترمکعب در روز خواهد رسید. این یعنی تولید اتان، پروپان و بوتان نیز به نصف کاهش می‌یابد.
او تاکید می‌کند: اکثر واحدهای مصرف‌کننده اتان در کشور در منطقه پارس جنوبی و عسلویه مستقر هستند. پتروشیمی کاویان که خوراک اصلی خط اتیلن غرب را تامین می‌کند، بیشترین آسیب را خواهد دید. اگر تزریق به این خط کاهش یابد، ده‌ها واحد پایین‌دستی در سراسر کشور با بحران خوراک و تهدید تعطیلی مواجه خواهند شد.
راهکار: احداث واحدهای MTO در داخل کشور
به گفته میرافضلی، راهکار این بحران نه پیچیده است و نه دور از دسترس. او پیشنهاد می‌دهد که ایران همان کاری را انجام دهد که چین سال‌هاست انجام می‌دهد: تبدیل متانول به اولفین از طریق احداث واحدهای MTO.
او در این باره می‌گوید: ما متانول را تولید می‌کنیم و به چین می‌فروشیم، چین آن را به اتیلن تبدیل می‌کند. در حالی که با احداث واحدهای MTO در داخل کشور، هم مشکل فروش متانول برطرف می‌شود و هم خوراک مورد نیاز خط اتیلن غرب تامین خواهد شد. این یک راهکار دو منظوره است.
او توضیح می‌دهد: هر واحد MTO با ظرفیت ۶۵۰ هزار تن در سال می‌تواند حدود ۶۵۰ هزار تن اتیلن، ۴۰ تا ۵۰ هزار تن پروپیلن و مقدار قابل توجهی بنزین پیرولیز تولید کند. با احداث تنها چهار واحد از این نوع، سالانه ۲.۵ میلیون تن اتیلن تولید خواهد شد؛ معادل کل نیاز خط اتیلن غرب کشور.
فرصتی برای رهایی از خام‌فروشی و بحران بیکاری
میرافضلی همچنین بر این نکته تاکید می‌کند که این پروژه‌ها با سرمایه‌گذاری ۴۰۰ تا ۵۰۰ میلیون دلاری برای هر واحد و در صورت مدیریت صحیح بخش خصوصی، ظرف سه سال قابل بهره‌برداری هستند. او می‌گوید: احداث این واحدها نه‌تنها از خام‌فروشی متانول جلوگیری می‌کند، بلکه واحدهای فعلی مثل زاگرس، مرجان، دنا، سبلان و کاوه را از بحران فروش نجات می‌دهد.
این کارشناس انرژی در پایان می‌گوید: داستان متانولی‌ها را از یاد نبریم؛ بی‌تدبیری در توسعه، بی‌برنامگی در خوراک و بی‌مبالاتی در بازار. نگذاریم همان سناریو در اولفینی‌ها هم تکرار شود.
