در روزنو بخوانید
مغز پس از عاشق شدن چه واکنشی را نشان می‌دهد؟
روزنو :روزنو – هدی کاشانیان: عاشق شدن از نظر مغز، اتفاقی پیچیده و حیرت‌انگیز است! برخلاف آنچه خیلی‌ها فکر می‌کنند، عشق فقط یک احساس نیست، بلکه ترکیبی از فعالیت‌های شیمیایی، هورمونی و عصبی در مغز انسان است. در واقع، وقتی کسی عاشق می‌شود، منطق و عقلانیت کنار می‌روند و تنها هورمون‌ها برای شما تصمیم‌گیری می‌کنند. شاید خیلی رمانتیک به نظر نرسد، اما روابط عاشقانه معمولاً تحت تاثیر هورمون‌ها و انتقال‌دهنده‌های عصبی در مغز ایجاد می‌شوند و همه این تغییرات زمینه هجوم احساسات و دلبستگی‌های شدید را در ما فراهم می‌کنند.
ایجاد عشق و ترشح فنتیل آمین در مغز
فنتیل آمین یک محرک طبیعی و باعث هیجان می‌شود به‌طوری که نمی‌خواهید به چیزی جز معشوقتان فکر کنید و دوست دارید فقط از آن مراقبت کنید و همیشه با او باشید این هورمون درک شما را تغییر می‌دهد طوری که هیچ نقصی را از طرف همسرتان نمی‌پذیرد. به همین دلیل اغلب می‌گویند عشق مثل دارو است اگر به آن معتاد شدید عاشق می‌شوید اگر به هر دلیلی رابطه قطع شود نشانه‌هایی مثل ترک داروی سیگار الکل را می‌بینید.
آیا عشق برای بقا لازم است؟
عشق یک ضرورت بیولوژیکی است، درست مانند آب یا ورزش یا غذا. تحقیقات نشان داده است که یک زندگی عاشقانه سالم که می‌تواند شامل شریک زندگی شما، نزدیکترین حلقه دوستان شما، خانواده و حتی تیم ورزشی مورد علاقه شما باشد، به اندازه یک رژیم غذایی خوب برای سلامتی یک فرد ضروری است. عشق به روشی جامع و گسترده که اکنون این اصطلاح را تصور می‌کنیم، نقطه مقابل تنهایی است. وقتی به فقدان روابط مثبت و سالم نگاه می‌کنیم، مجموعه‌ای از معایب جسمی و روحی را مشاهده می‌کنیم، از افسردگی گرفته تا فشار خون بالا تا دیابت و چندپارگی خواب.
مغز و احساسات ناشی از عشق
در سال های اخیر، تحقیقات علمی نشان داده است که عشق یک فرایند پیچیده مغزی است.
در هنگام عاشق شدن، بخش‌هایی از مغز که مسئول احساسات، انگیزه و شناخت هستند، فعال می‌شوند. این بخش‌ها شامل موارد زیر هستند:
· هیپوتالاموس: این ناحیه از مغز مسئول کنترل هیجانات، غرایز و تولید هورمون‌ها است.
· سیستم لیمبیک: این سیستم از مغز مسئول پردازش احساسات و حافظه است.
· لوب پیشانی: این ناحیه از مغز مسئول تصمیم‌گیری، حل مسئله و کنترل رفتار است.
فعال شدن این بخش ها از مغز باعث تولید هورمون‌هایی مانند دوپامین، اکسیتوسین و ونوسپرسین می‌شود. این هورمون‌ها مسئول ایجاد احساسات مثبت مانند شادی، اشتیاق و اعتماد هستند.
ترشح دوپامین در مغز باعث ایجاد عشق می‌شود
جاذبه که آن را در مراحل ابتدایی عشق تجربه می‌کنیم، در اثر تحریک دو ناحیه تگمنتوم شکمی (Ventral Tegmental Area) و هسته اکومبنس مغز (Nucleus Accumbens) ایجاد می‌شود. تحریک این نواحی مغز موجب ترشح دوپامین و تجربه احساس سرخوشی و لذت می‌شوند. از همین رو در مراحل اولیه عاشق شدن فرد بسیار هیجان‌زده است و دائما در تمام لحظات به فردی که دوستش دارد فکر می‌کند. ترشح هورمون دوپامین موجب می‌شود که فرد درست مثل یک معتاد نتواند از فکر کسی که دوستش دارد خارج شود و دائما به او فکر کند.
نقش هورمون‌ها و انتقال‌دهنده‌های عصبی بر عشق
انتقال‌دهنده‌های عصبی همان پیام‌رسان‌های شیمیایی عشق در بدن هستند که باعث می‌شوند به‌گونه‌ای دیگر فکر کنید و همه خط قرمزها را نادیده گرفته شوند. در این شرایط احساس سرخوشی بر فرد غلبه می‌کند و او گمان می‌کند که هیچ چیزی در دنیا بیشتر از معشوق اهمیت ندارد. زمانی که عاشق می‌شوید، احساسات شما موجب ترشح مواد شیمیایی مثل هورمون‌های جنسی، اکسی توسین، وازوپرسین و دوپامین می‌شود.
تغییر عاشقانه در مکانیسم مغز
اگرشما به اسکن مغزی مردی که ادعای عاشقی دارد، دسترسی داشته باشید می‌توانید بفهمید که او واقعا عاشق شماست یا خیر. براساس مطالعات انجام شده، اسکن مغز در ابتدای رابطه می‌تواند پیش‌بینی کند که چه کسی 40 ماه بعد همچنان در رابطه خواهد بود. با گذشت زمان، مکانیسم مغز در مردان ممکن است تغییر کند زیرا این رابطه از یک حالت شدید پرشور به یک رابطه راحت‌تر و صمیمی‌تر تغییر می‌کند اما همچنان قسمت هایی در مغز برای عاشقی فعال هستند.
ارسال سیگنال‌های عاشقانه از سوی مغز
اگر رابطه معناداری دارید، انگار تشنه اجتماعی هستید و مغز شما سیگنالی به شما می‌فرستد که باید به بدن اجتماعی خود کمک کنید. برخی از همان آلارم‌هایی که هنگام تشنگی افراد فعال می‌شوند، زمانی فعال می‌شوند که افراد احساس کنند ارتباط اجتماعی با دیگران قطع شده است. نکته کلیدی این است که این احساسات را سرکوب نکنید. آن‌ها قرار است به ما کمک کنند زنده بمانیم. قرار است کاری در مورد آن انجام دهیم.
نواحی درگیر عشق در مغز
این بخش ها شامل هسته دمی، بخشی از سیستم پاداش و ناحیه تگمنتوم شکمی یا VTA است. VTA بخشی از مغز است که با میل، انگیزه، تمرکز و ولع در ارتباط است. مناطق مشابه مغز پس از مصرف کوکائین در طول هیجان و سرخوشی روشن می‌شوند. در مراحل اولیه عشق، هیجان عاطفی (یا برخی ممکن است بگویند استرس) سطح کورتیزول بدن را افزایش می‌دهد. درنتیجه باعث تپش قلب و عرق کردن کف دست‌ها می‌شود. سایر مواد شیمیایی موجود در این بازی عبارتند از اکسی توسین، که احساس دلبستگی را عمیق‌تر می‌کند. و وازوپرسین، که با اعتماد، همدلی و تک همسری جنسی مرتبط است.
نتیجه‌گیری
مغز زنان و مردان در عشق، تا حدی متفاوت واکنش نشان می‌دهد (مثلاً مردان ممکن است بیشتر از طریق ظاهر جذب بشوند، زنان بیشتر از طریق عاطفه و حرف‌ها). حالت «عشق رمانتیک شدید» معمولاً بین ۶ ماه تا ۲ سال دوام دارد و بعدش یا وارد عشق عمیق‌تر (دوستی-تعهدی) می‌شود یا از بین می‌رود.
