تلویزیون چقدر درآمد دارد؟
روزنو : یک بار دیگر در آستانه پایان فصل لیگ برتر باشگاه‌های کشور، درگیری بین فدراسیون فوتبال و سازمان صداوسیما به اوج رسیده است. پیش از این معمولا روال کار بر این اساس بود که مسوولان فدراسیون از مقامات صداوسیما درخواست برگزاری جلسه می‌کردند و بعد از عدم تحقق این تقاضا یا بی‌نتیجه ماندن جلسات مشترک، رو به گله‌گذاری در رسانه‌ها می‌آوردند. بر همین اساس به ندرت پیش می‌آمد که صداوسیما در مقام پاسخگویی بر بیاید و به کنش‌های فدراسیون فوتبال واکنش نشان بدهد.
این بار اما وضعیت تغییر کرده و طرفین به صرافت صدور بیانیه علیه هم افتاده‌اند. اخیرا بعد از انتشار برخی دیدگاه‌های اهالی فوتبال در مورد اینکه تلویزیون با نپرداختن حق پخش باعث آسیب رسیدن به این حوزه شده است، ابتدا مسوول بازرگانی صداوسیما در یکی از بخش‌های خبری سیما توضیحاتی در این مورد ارائه داد و گفت پرداخت حق پخش وجاهت قانونی ندارد. پس از آن نوبت به فدراسیون رسید که ضمن انتشار بیانیه‌ای، تلویزیون را به باد طعنه و کنایه بگیرد و تهدید کند که فصل آینده خبری از راه دادن دوربین‌ها به استادیوم‌ها نخواهد بود. بعد از این اتفاق بار دیگر دست‌اندرکاران جام‌جم علیه طرف مقابل موضع گرفتند و با تکرار ادعاهای پیشین، یادآور شدند اگر پولی هم از طریق اسپانسرینگ به فوتبال تزریق می‌شود، به برکت پخش تلویزیونی است، وگرنه بدون پوشش بازی‌ها توسط سیما، کمیت فوتبال از این نظر هم لنگ خواهد بود. مشاجره اهالی فوتبال و تلویزیون در حالی دوباره اوج گرفته که به نظر می‌رسد هیچ‌کس به ماهیت مشکل اصلی توجه ندارد؛ اینکه با توجه به ساختار نسبتا دولتی هر دو حوزه، امکان جابه‌جایی پول بین آنها تحت عنوان حق پخش تلویزیونی وجود ندارد! فارغ از این مشکل اساسی و بزرگ، اصولا به نظر می‌رسد نوع موضع‌گیری‌های طرفین علیه هم و ادبیات و استدلال‌هایی که به کار گرفته‌اند چندان پسندیده و قابل قبول نیست.
فدراسیون؛ متلک‌های بیجا
بیانیه فدراسیون فوتبال در مورد اینکه تلویزیون باید خودش را برای جایگزینی سریال‌های «جذاب» به جای پخش مسابقات فوتبال آماده کند، در نوع خود بسیار جالب بود. طعنه‌های نهفته در این بیانیه، طوری بود که مخاطب گمان می‌کرد با یک نهاد دقیق مواجه است؛ سیستمی که از پس رتق و فتق همه مسائل مربوط به خودش برآمده و حالا لحن عتاب‌آلودش را صرف تنبه طرف مقابل کرده است.این اتفاق در حالی رخ می‌دهد که خود فدراسیون با انبوهی از مشکلات ناشی از سوءمدیریت مواجه است. همین اواخر نزدیک بود سهل‌انگاری و وظیفه‌نشناسی آقایان در مورد بازی استقلال اهواز و پرسپولیس به یک فاجعه ملی منجر شود. دوستان در داربی زیبای تهران هم با اشتباهات وسیعی که در حوزه بلیت‌فروشی و جذب تماشاگر انجام دادند، کاری کردند که صدها نفر به‌رغم خرید اینترنتی بلیت و سفر از نقاط دور و نزدیک، پشت درهای بسته باقی بمانند. اگر هم قرار به بحث در حوزه مسائل اقتصادی باشد، باید از مسوولان محترم فدراسیون فوتبال پرسید چرا در استیفای حقوق مربوط به تبلیغات محیطی وا مانده‌اند؟ آنجا که دیگر خبری از مشکلات قانونی نیست.قراردادی بسته شده که پولش اگر وصول شود می‌تواند بسیار کارگشا باشد، اما سازمان لیگ قادر به گرفتن حق باشگاه‌ها نیست. آیا بهتر نیست به جای جنگ رسانه‌ای با سیما و معطوف کردن حواس‌ها به این نقطه، دوستان ابتدا مشکلات مربوط به حوزه مدیریتی خودشان را حل کنند؟ طعنه زدن، سلاح آنهایی است که حداقل بخش زیادی از وظایف خودشان را به درستی انجام می‌دهند. آیا می‌شود در مورد فدراسیون فوتبال به چنین باوری رسید؟
تلویزیون؛ درآمد خودتان را شفاف کنید
از طرف مقابل صداوسیما نیز مواضع عجیبی دارد که گویا رکن اصلی اتخاذ آنها، حساب باز کردن روی بی‌خبری مخاطب است! مثلا دوستان مدعی شده‌اند از ناحیه تبلیغاتی که برای دو سامانه پیامکی 9090 و 3090 انجام داده‌اند، در مجموع 57میلیارد تومان به تیم ملی، پرسپولیس و استقلال منفعت رسانده‌اند. در اینکه پوشش تلویزیونی مسابقات نقش مهمی در جذب اسپانسرها به سمت فوتبال دارد تردیدی نیست، اما کاش صداوسیما توضیح بدهد که خودش از قبل پخش آگهی‌های مفصل و طولانی‌مدت مربوط به همین دو سامانه پیامکی چقدر درآمد دارد؟ آیا باید باور کنیم دوستان فقط به خاطر تامین منافع فوتبال برای 9090 کلیپ می‌سازند و پخش می‌کنند یا چند مجری سرشناس و قدیمی را با تایم طولانی در اختیار معرفی و تبلیغ 3090 قرار می‌دهند؟ کاش حالا که قرار به شفاف‌سازی است و مدیران تلویزیون به همین راحتی اعداد قرار گرفته در اختیار فوتبال را افشا می‌کنند، از انتشار درآمدهای خودشان دست‌کم از ناحیه همین دو سامانه پیامکی هم پرهیز نمی‌کردند. حالا بگذریم از بحث کهنه درآمدهای مربوط به آگهی‌های قبل و بعد از مسابقات زنده و برنامه‌هایی مثل نود و باز بگذریم از هزینه گزافی که در صورت عدم پخش فوتبال، باید صرف تولید برنامه‌های جایگزین می‌شد. آیا شفاف‌سازی خوب است، فقط برای دیگران؟! دنياي اقتصاد
این بار اما وضعیت تغییر کرده و طرفین به صرافت صدور بیانیه علیه هم افتاده‌اند. اخیرا بعد از انتشار برخی دیدگاه‌های اهالی فوتبال در مورد اینکه تلویزیون با نپرداختن حق پخش باعث آسیب رسیدن به این حوزه شده است، ابتدا مسوول بازرگانی صداوسیما در یکی از بخش‌های خبری سیما توضیحاتی در این مورد ارائه داد و گفت پرداخت حق پخش وجاهت قانونی ندارد. پس از آن نوبت به فدراسیون رسید که ضمن انتشار بیانیه‌ای، تلویزیون را به باد طعنه و کنایه بگیرد و تهدید کند که فصل آینده خبری از راه دادن دوربین‌ها به استادیوم‌ها نخواهد بود. بعد از این اتفاق بار دیگر دست‌اندرکاران جام‌جم علیه طرف مقابل موضع گرفتند و با تکرار ادعاهای پیشین، یادآور شدند اگر پولی هم از طریق اسپانسرینگ به فوتبال تزریق می‌شود، به برکت پخش تلویزیونی است، وگرنه بدون پوشش بازی‌ها توسط سیما، کمیت فوتبال از این نظر هم لنگ خواهد بود. مشاجره اهالی فوتبال و تلویزیون در حالی دوباره اوج گرفته که به نظر می‌رسد هیچ‌کس به ماهیت مشکل اصلی توجه ندارد؛ اینکه با توجه به ساختار نسبتا دولتی هر دو حوزه، امکان جابه‌جایی پول بین آنها تحت عنوان حق پخش تلویزیونی وجود ندارد! فارغ از این مشکل اساسی و بزرگ، اصولا به نظر می‌رسد نوع موضع‌گیری‌های طرفین علیه هم و ادبیات و استدلال‌هایی که به کار گرفته‌اند چندان پسندیده و قابل قبول نیست.
فدراسیون؛ متلک‌های بیجا
بیانیه فدراسیون فوتبال در مورد اینکه تلویزیون باید خودش را برای جایگزینی سریال‌های «جذاب» به جای پخش مسابقات فوتبال آماده کند، در نوع خود بسیار جالب بود. طعنه‌های نهفته در این بیانیه، طوری بود که مخاطب گمان می‌کرد با یک نهاد دقیق مواجه است؛ سیستمی که از پس رتق و فتق همه مسائل مربوط به خودش برآمده و حالا لحن عتاب‌آلودش را صرف تنبه طرف مقابل کرده است.این اتفاق در حالی رخ می‌دهد که خود فدراسیون با انبوهی از مشکلات ناشی از سوءمدیریت مواجه است. همین اواخر نزدیک بود سهل‌انگاری و وظیفه‌نشناسی آقایان در مورد بازی استقلال اهواز و پرسپولیس به یک فاجعه ملی منجر شود. دوستان در داربی زیبای تهران هم با اشتباهات وسیعی که در حوزه بلیت‌فروشی و جذب تماشاگر انجام دادند، کاری کردند که صدها نفر به‌رغم خرید اینترنتی بلیت و سفر از نقاط دور و نزدیک، پشت درهای بسته باقی بمانند. اگر هم قرار به بحث در حوزه مسائل اقتصادی باشد، باید از مسوولان محترم فدراسیون فوتبال پرسید چرا در استیفای حقوق مربوط به تبلیغات محیطی وا مانده‌اند؟ آنجا که دیگر خبری از مشکلات قانونی نیست.قراردادی بسته شده که پولش اگر وصول شود می‌تواند بسیار کارگشا باشد، اما سازمان لیگ قادر به گرفتن حق باشگاه‌ها نیست. آیا بهتر نیست به جای جنگ رسانه‌ای با سیما و معطوف کردن حواس‌ها به این نقطه، دوستان ابتدا مشکلات مربوط به حوزه مدیریتی خودشان را حل کنند؟ طعنه زدن، سلاح آنهایی است که حداقل بخش زیادی از وظایف خودشان را به درستی انجام می‌دهند. آیا می‌شود در مورد فدراسیون فوتبال به چنین باوری رسید؟
تلویزیون؛ درآمد خودتان را شفاف کنید
از طرف مقابل صداوسیما نیز مواضع عجیبی دارد که گویا رکن اصلی اتخاذ آنها، حساب باز کردن روی بی‌خبری مخاطب است! مثلا دوستان مدعی شده‌اند از ناحیه تبلیغاتی که برای دو سامانه پیامکی 9090 و 3090 انجام داده‌اند، در مجموع 57میلیارد تومان به تیم ملی، پرسپولیس و استقلال منفعت رسانده‌اند. در اینکه پوشش تلویزیونی مسابقات نقش مهمی در جذب اسپانسرها به سمت فوتبال دارد تردیدی نیست، اما کاش صداوسیما توضیح بدهد که خودش از قبل پخش آگهی‌های مفصل و طولانی‌مدت مربوط به همین دو سامانه پیامکی چقدر درآمد دارد؟ آیا باید باور کنیم دوستان فقط به خاطر تامین منافع فوتبال برای 9090 کلیپ می‌سازند و پخش می‌کنند یا چند مجری سرشناس و قدیمی را با تایم طولانی در اختیار معرفی و تبلیغ 3090 قرار می‌دهند؟ کاش حالا که قرار به شفاف‌سازی است و مدیران تلویزیون به همین راحتی اعداد قرار گرفته در اختیار فوتبال را افشا می‌کنند، از انتشار درآمدهای خودشان دست‌کم از ناحیه همین دو سامانه پیامکی هم پرهیز نمی‌کردند. حالا بگذریم از بحث کهنه درآمدهای مربوط به آگهی‌های قبل و بعد از مسابقات زنده و برنامه‌هایی مثل نود و باز بگذریم از هزینه گزافی که در صورت عدم پخش فوتبال، باید صرف تولید برنامه‌های جایگزین می‌شد. آیا شفاف‌سازی خوب است، فقط برای دیگران؟! دنياي اقتصاد
