سفر مدیرعامل استقلال به امارات بار دیگر نام مهاجم سنگالی اسبق این باشگاه را در صدر اخبار اطراف اردوی این تیم قرار داد. مامه تیام هنوز هم به بازیکنی غیر قابل جایگزین در ذهن طرفداران استقلال تبدیل شده، چون از روزی که چمدان‌ها را برای کوچ به امارات بست هیچ خریدی نتوانست کارایی او را در خط حمله آبی‌ها داشته باشد. این بازیکن که در حال حاضر به عنوان خرید سه میلیون دلاری کاظم پاشا با پیراهن شماره ۱۱ در سوپرلیگ ترکیه به میدان می‌رود، در گفت‌وگویی کوتاه پیرامون توافق مالی عجمان با استقلال، مرگ بانوی طرفدار استقلال، بازی در ترکیه و احتمال بازگشت به تهران صحبت کرد که گزیده‌ای از آن را می‌خوانید.

استقلال از کنار من به پول خوبی رسید

من هیچ اطلاعی از توافق مالی استقلال و عجمان پیرامون انتقالم به ترکیه ندارم و نمی‌دانم سفر مدیرعامل باشگاه به دبی پیرامون چه مسائلی است. تنها چیزی که می‌توانم به صراحت بگویم این است که استقلال از کنار من پول خوبی به جیب زد حتی بیشتر از رقمی که برای عقد قرارداد با من هزینه کرده بود.

باید از امارات می‌رفتم

یک سال حضور در فوتبال امارات تجربه مفید دیگری در دوران حرفه‌ای من بود. بعد از این یک سال به این نتیجه رسیدم فوتبال این کشور نمی‌تواند خواسته‌های من را اجابت کند، چون من در فوتبال ایران و با پیراهن باشگاه استقلال اوج لذت و موفقیت در آسیا را تجربه کرده بودم.

فسخ قرارداد با عجمان

روزی که با عجمان بر سر فسخ قرارداد ۵۰۰ هزار دلاری به توافق رسیدم پیشنهادات زیادی از همان حاشیه خلیج فارس داشتم که جدی‌ترین آن از عربستان و قطر بود، اما تصمیم گرفته بودم دوباره به اروپا برگردم و کاظم پاشا این فرصت را در اختیار من گذاشت. پیشنهادی که نمی‌شد به آن پاسخ منفی داد و اصلاً این حرفی که می‌گویند من از عمد فسخ کردم تا پول زیادی به عجمان و استقلال نرسد، درست نیست.

خرید کوآرشما سورپرایز بزرگی بود

هم‌تیمی شدن با بهترین بازیکنان دنیا آن هم در کاظم پاشا سورپرایز بزرگی بود از جمله ریکاردو کوآرشما پرتغالی که اتفاقاً در جام جهانی یکی از زیباترین گل‌های جام را وارد دروازه تیم ملی ایران کرد. خوشحالم می‌توانم در کنار کوآرشما تجربیات جدیدی کسب کنم و همچنان بیاموزم.

با رفقای استقلالی در ارتباطم

هنوز هم با چند بازیکن استقلال ارتباط نزدیکی دارم. این ارتباط دوطرفه است و تا جایی که بتوانم آن را حفظ می‌کنم، چون در مدت حضورم در تهران این رفقا خیلی هوای من را داشتند. البته برخی طرفداران هم هنوز به من ابراز محبت می‌کنند که خوشحالم فراموشم نکردند.

شاید روزی برگشتم

من خاطرات بسیار شیرین و فراموش نشدنی در ایران داشتم که هیچ وقت نمی‌توانم آن‌ها را از ذهنم خارج کنم. طرفدارانی خونگرم و دوآتشه که با برد و باخت تیم محبوب‌شان می‌خندیدند و اشک می‌ریختند. نمی‌دانم در مسیر حرفه‌ای فوتبالم دوباره فرصت این را داشته باشم که برای آن‌ها بازی کنم یا نه؟ اما مسلماً این یکی از برنامه‌هایی خواهد بود که همیشه در ذهنم زنده نگه می‌دارم.