هر آنچه باید از نظریه زمین توخالی دانست

ریشه‌های تاریخی نظریه زمین توخالی

1.     تمدن‌های باستانی

برخی افسانه‌های قدیمی، از جمله اسطوره‌های یونانی، نروژی و بودایی، به دنیایی زیرزمینی اشاره دارند. در افسانه‌های تبتی، سرزمینی به نام آگارتا (Agartha) درون زمین قرار دارد که گفته می‌شود موجودات پیشرفته‌ای در آن زندگی می‌کنند. اسطوره‌های اسکاندیناوی از قلمرویی زیرزمینی به نام «نیفل‌هایم» سخن می‌گویند. در دوران باستان، مفهوم سرزمین زیرزمینی در داخل زمین در اسطوره، فولکلور و افسانه‌ها ظاهر شد. ایده قلمروهای زیرزمینی قابل بحث به نظر می‌رسید، و با مفهوم «مکان» مبدأ یا زندگی پس از مرگ، مانند جهان‌زیرین یونانی، سوارت‌آلفهایم نوردیک، دوزخ مسیحی، و شئول یهودیان (با جزئیات توصیف زمین درونی در ادبیات کابالیستی درهم آمیخته شد. مانند زوهر و حسد لوراهام). ایده قلمرو زیرزمینی در باور بودایی تبتی نیز ذکر شده است. طبق یک داستان از سنت بودایی تبتی، شهری باستانی به نام شامبالا وجود دارد که در داخل زمین قرار دارد.

2.     نظریه‌های علمی اولیه

ادموند هالی (قرن ۱۷): این دانشمند انگلیسی (کاشف دنباله‌دار هالی) پیشنهاد کرد که زمین از چند لایه توخالی تشکیل شده که درون آن‌ها جو و نور مخصوصی وجود دارد.

جان کلیوز سیمز (قرن ۱۹): او ادعا کرد که زمین دارای ورودی‌های بزرگی در قطب‌های شمال و جنوب است که به دنیای داخلی منتهی می‌شود.

3.     داستان‌های تخیلی

ژول ورن در رمان مشهور خود «سفر به مرکز زمین» (۱۸۶۴)، ایده‌ای مشابه را مطرح کرد که الهام‌بخش بسیاری از داستان‌های علمی-تخیلی شد.

رسانه‌ای شدن «یک کشف جدید»

هم‌زمان با معروف شدن بیشتر رمان، مردم آن را نه به‌عنوان یک رمان بلکه به‌عنوان کتابی قبول داشتند که واقعاً بیانگر یافته‌های یک اکتشاف جدید بود. این رمان توجه دانشمندان مختلفی را برانگیخت که واقعاً باور کردند این نظریه می‌تواند صحت داشته باشد. نویسندگان زیادی کمپین رسانه‌ای کردن این «اکتشاف جدید» را برای باقی دنیا آغاز کردند، درست همان طور که رسانه‌های اجتماعی امروز به عوام اطلاعات غلط می‌دهند، اما با سرعت بسیار کمتر.

فرضیه تو خالی بودن زمین

سال‌ها، کتاب‌هایی مانند سفر به اعماق زمین نوشته ژول ورن، این فرضیه را مورد توجه قرار دادند که نه تنها زمین تو خالی است، بلکه در زیر پوسته خود تمدنی را می‌پروراند. طرفداران این فرضیه قطعاً در اقلیت قرار دارند، طبق تفکرات زمین شناسی، اغلب دانشمندان می‌گویند سیاره ما در مرکز دارای آهنی جامد است که با فلزاتی مذاب احاطه شده است. البته قصد مایوس کردن کسی را نداریم، اما در بین همه تحقیقاتی که انجام شده، هرگز به کسی بر نخورد نشده که در وسط کره زمین زندگی کرده باشد. به کسانی که فرضیه تو خالی بودن زمین را مطرح کرده‌اند برچسب احمق، توطئه چین دو آتشه، دیوانه‌های بشقاب پرنده و اصطلاحات توصیفی مشابه آن داده‌اند.

چرا زمین نمی‌تواند توخالی باشد؟ (رد علمی نظریه)

تمام شواهد علمی نشان می‌دهند که زمین توخالی نیست:

1.     مدل‌های زمین‌شناسی و فیزیکی

دانشمندان با بررسی امواج لرزه‌ای دریافتند که زمین از لایه‌های مختلفی تشکیل شده است:

• هسته داخلی (جامد) و هسته خارجی (مایع)
• گوشته (Mantle) که بسیار داغ و نیمه‌جامد است
• پوسته‌ی زمین که ما روی آن زندگی می‌کنیم

اگر زمین توخالی بود، امواج زلزله‌شناسی نمی‌توانستند رفتار فعلی خود را نشان دهند.

2.      جاذبه و نیروی گرانش

اگر زمین توخالی بود، نیروی گرانش کاملاً متفاوت می‌شد و اجسام به سمت مرکز زمین کشیده نمی‌شدند. مدل‌های گرانشی نشان می‌دهند که زمین باید دارای هسته‌ای متراکم و سنگین باشد، در غیر این صورت میدان گرانشی آن کاملاً متفاوت می‌شد.

3.     مشاهدات فضایی و تصاویر ماهواره‌ای

هیچ حفره‌ای در قطب شمال و جنوب دیده نشده است. فضانوردان، ماهواره‌ها و مأموریت‌های فضایی زمین را به‌صورت یک جرم جامد تأیید کرده‌اند.

ادعاهای اصلی طرفداران نظریه زمین توخالی

1.     وجود ورودی‌های عظیم در قطب‌ها

برخی معتقدند که در قطب شمال و جنوب، دهانه‌های بزرگی وجود دارند که به دنیای زیرزمینی منتهی می‌شوند. برخی حتی به تصاویر ماهواره‌ای اشاره می‌کنند که به‌نظر می‌رسد «حفره‌هایی» در قطب‌ها نشان می‌دهند، اما این تصاویر معمولاً مشکلات فنی در پردازش داده‌ها هستند.

2.     موجودات و تمدن‌های پیشرفته زیرزمینی

نظریه‌پردازان توطئه معتقدند که موجوداتی هوشمند (مانند ساکنان «آگارتا») درون زمین زندگی می‌کنند.

برخی ادعا می‌کنند که حتی یوفوها (UFO) از درون زمین می‌آیند، نه از فضا!

3.     خورشید داخلی و جو مخصوص

بعضی ادعا می‌کنند که درون زمین، یک خورشید کوچک وجود دارد که نور و گرما تولید می‌کند.

طرفداران این نظریه معتقدند که «آب‌وهوای داخلی زمین» معتدل و مناسب برای زندگی است.

4.     ماجراجویی دریاسالار ریچارد برد

یکی از مهم‌ترین مستندات طرفداران زمین توخالی، گزارشات ریچارد برد، دریاسالار نیروی دریایی آمریکا است. طبق ادعاهای توطئه‌پردازان، او هنگام پرواز بر فراز قطب شمال در سال ۱۹۴۷ وارد ورودی زمین شد و دنیایی شگفت‌انگیز را مشاهده کرد. با این حال، گزارش‌های رسمی هیچ‌گونه شواهدی در این زمینه ارائه نمی‌دهند.